Гунигийн бороо

Харийн газар харанхуй гудамжинд
Хүйтэн бороон дор орь ганцаар
Хаашаа би алхах билээ...
Хуучирсан хүрмийг минь нэвтлэн
Тэнгэрийн нулимс цээжин дотор асгарна
Тэртээ гүнээс нутаг дуудна нулимс бүрэлзэнэ
Хөөрхий дөө хичнээн ч тэсэхсэн билээ
Хөлөрсөн сэтгэл минь надаас түрүүнд
Живэрсэн адуу шиг унгалдсаар
Цаст уулаа зориод цахилж одов
Цаашилж яваа сэтгэлээ гар даллаж үдчихээд
Цайны газрын бүдэг гэрлийн зүг...